Krwawnik biały kichawiec - skąd pochodzi jego nazwa?
Krwawnik biały kichawiec (łacińska nazwa Achillea ptarmica) jest byliną z rodziny astrowatych. Legenda głosi, że łacińska nazwa tej rośliny „Achillea” ma związek z żołnierzami Achillesa, którzy wykorzystywali ją do leczenia ran. Natomiast etymologia drugiego członu łacińskiej nazwy „ptarmica” (greckie słowo „ptario” znaczy kichanie) odnosi się do jednej z właściwości byliny- kiedy wącha się jej suszone i sproszkowane liście, działa podobnie jak tabaka- wywołuje kichanie, oczyszczając przy tym górne drogi oddechowe.
Charakterystyka krwawnika białego
Krwawnik biały kichawiec występuje w naturze, a w uprawie ogrodowej jest już od XVI wieku. Roślina rośnie praktycznie w całej Europie, zachodniej Azji i na Syberii. Kichawiec rośnie też w Ameryce Północnej, ale prawdopodobnie został tam zawieziony z Europy i ze względu na sprzyjające warunki przyjął się na dobre. W Polsce krwawnik biały kichawiec rośnie dziko głównie na Dolnym Śląsku, Ziemi Lubuskiej oraz Pomorzu Zachodnim, a innych rejonach kraju występuje sporadycznie. W naturze najczęściej spotykamy krwawnika kichawca w wilgotnych zaroślach, na torfowiskach, nad trawiastymi brzegami rzek czy stawów, w rowach oraz na wilgotnych łąkach. W uprawie za to krwawnik biały kichawiec preferuje miejsca suche i nasłonecznione.
Krwawnik biały kichawiec należy do wysokich bylin kłączowych, dorasta nawet do półtora metra wysokości, choć najczęściej w uprawie jej wysokość waha się pomiędzy 70-100 centymetrów, spotyka się też (najczęściej dziko rosnące) byliny o wysokości pomiędzy 20-50 centymetrów.
Łodyga kichawca białego jest dość mocna, w dolnej części naga, a w górnej omszona. Liście lancetowate, wąskie (szerokość do 6 milimetrów) o drobno pikowanym brzegu. Na szczycie łodygi i w kątach górnych liści wyrastają kwiatostany. Kwiaty są zebrane w tak zwane baldachogrona, na jedno przypada 6-12 języczkowatych kwiatuszków, środeczki kwiatków są rurkowate. Krwawnik kwitnie w zasadzie przez całe lato- od lipca do końca września.
Jeśli chodzi o rozmnażanie, to najszybszym sposobem jest podział bryły korzeniowej. Można też oczywiście wysiewać nasiona, ale trzeba pamiętać, że nie mogą to być nasiona własne, te byliny nigdy nie powtarzają cech matecznej rośliny.
Dlaczego warto uprawiać krwawnika w ogródku?
Przy uprawie krwawnika białego kichawca nie napracujemy się zbytnio- to mało wymagająca, wieloletnia bylina, odporna na mróz, odporna na grzyby, będzie rosła w zasadzie na każdej glebie, nie wymaga dodatkowego nawożenia. Jeśli zależy nam na obfitym kwitnieniu, to wybierzmy dla krwawnika białego kichawca stanowisko słoneczne. Wprawdzie w pełnym słońcu byliny trochę mniej urosną, ale za to będą dłużej i obficiej kwitnąć. Trzeba pamiętać, że nadmiar azotu w glebie niekorzystnie wpływa na kwitnienie. Jesienią albo na początku wiosny wycinamy pędy kichawca aż do podłoża i usuwamy nadprogramowe przyrosty, zabieg nie jest trudny, bo kłącza znajdują się tuż pod powierzchnią ziemi. Co kilka lat trzeba kępę wykopać i podzielić, najlepiej zostawić w ziemi tylko jej brzeżne fragmenty. Sadzenie w tym samym miejscu jest możliwe, ale trzeba wzbogacić ziemię kompostem.
Krwawnik biały kichawiec na rabatach będzie zdobił nasz ogród całe lato. Nadaje się na kwiat cięty, ale szczególnie polecany jest do suchych bukietów.
Krwawnik biały kichawiec od wieków jest doceniany jako środek do wywoływania kichania. Wywar z kichawca ma właściwości przeczyszczające, wiatropędne, moczopędne oraz przeciwbólowe. Systematyczne picie świeżego wywaru z kichawca dodaje sił zarówno fizycznych jak i psychicznych.
